در خبر ها می خواندم که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد قطعنامه ای را در منع" توهین به مذاهب" به تصویب رساند .
در این که سازمان حقوق بشر هیچ گونه کارآمدی ندارد و بازیچه ای در دست دولت مردان است شکی نیست . مگر خود سازمان ملل چیز دیگریست ؟
متاسفانه واژه های دموکراسی و حقوق بشر مانند شمشیر دو لبه ای هستند که اگر مراقب نباشید قبل از آنکه سینه دشمن را بدرند دست خود شما را قطع خواهند کرد .
شورای حقوق بشر در دفاع از پدیده ای (( مذهب )) قطعنامه صادر می کند که خود بزرگترین دشمن حقوق بشر است . اگر چه این قطع نامه که به پیشنهاد پاکستان به نمایندگی از کنفرانس کشور های اسلامی پیشنهاد شد و در اصل هدف آن دفاع از اسلام است اما قطع نامه از اسلام که بگذریم ( خطرناک ترین دین در میان ادیان ) دست را برای خیلی از مذاهب و آیین های دیگر باز می گذارد که عواقب خطرناکی را بدنبال خواهد داشت . متاسفانه شورای حقوق بشر در حالی این قطعنامه را صدار می کند که کمترین اشاره ای به ماهیت مذهب نمی کند .
آیا از هر حرکت که ماهیت مذهی به خود گرفت می شود دفاع کرد ؟ آیا اگر فردا کودک آزاری .. شیطان پرستی... همجنس خواری و هزاران هزار اختلال روحی تبدیل به مذهب شوند در سایه این قطع نامه باید از توهین به آنها خودداری کرد و یا بقولی دست آن ها را در کار خود باز گذارد ؟
شورای حقوق بشر سازمان ملل ظاهرا فراموش کرده که اگر بزرگانی مانند ولتر و اسپینوتزا و فروید و اینشتین و راسل نبودند که ماهیت مذهب را روشن می کردند دنیا در زیر سایه شوم کلیسا هرگز به جایی نمی رسید ؟
نقد ناپذیری مذهب در ماهیت آن ریشه دوانده . هر نوع طنز در مورد مذهب .. مذهب ستیزی و توهین قلمداد می شود . مذهب بزرگترین دشمن دموکراسی و آزادی بیان است و جای تعجب است که اعضا و تئوریسین های شورای حقوق بشر که همه گمان می کنند و یا حداقل انتظار آن را دارند که افرادی روشن فکر بدور از جریانات مذهبی و سیاسی باشند .. توانسته اند این چنین قطع نامه ننگینی را به تصویب برسانند و به عقل انسانی و حقوق وی این چنین دهن کجی بزرگی را هدیه کنند .
این شمشیر دو لبه روزی دسا ما را خواهد برید . بزرگترین برنده این بازی اسلام است که در سایه چنین قطع نامه هایی به سرکوب حرکت های آزادی خواهانه و مساوات خواهانه می پردازد .
کشور های اسلامی از منع توهین به مذهب می گویند در حالی که اصالا فقط و فقط در چنین کشور هاییست که حقوق دیگر مذاهب و اقلیت ها لگد مال می شود . حقوق زن لگد مال می شود و آزادی بیان اعدام می گردد . اسلام همچون مسیحیت در قبل از رنسانس و اصلاحات مذهبی به نقض آشکارای حقوق بشر می پردازد . اسلام بزرگترین عامل محرک تروریسم و رعب و وحشت در چهان است . بزرگترین جنایات در حق بشر به نام اسلام صورت می گیرند . اسلام بزرگترین تئوری زن ستیزیست .
من یک پرسش از شورای حقوق بشر دارم... آیا جایی برای تمدید از تجلیل از این آیین حنیف نیز باقی مانده است که نقدش نکنیم و به توهین به آن نپردازیم... از کی تا بحال افشاگری و نقل تاریخ توهین قلمداد می شود. آیا نقل داستان فاشیسم و نازیسم و استالینیسم هم توهین به عقاید است ؟
اسلام عزیز خود باعث بدنامی خود شده است و نه کس دیگر. دست صهیونیسم و امپریالیسم و کمونیسم هم در کار نیست .
خوش بختانه شورای حقوق بشر سازمان مانند بسیاری از سازمان های وابسته به سازمان ملل و حتی خود آن از نظر اجرایی در سطح بین المللی هیچ قدرتی ندارند وگرنه معلوم نبود چه بلایی بر سر این کره خاکی میامد .
این قطع نامه ها و خیمه شب بازی های سیاسی نیز مانند همان قطع نامه هاییست که سی سال است گلوی ملت ایران در در نقاب تحریم علیه حکومت اسلامی می فشارد . همان قطع نامه هایی که جنایات عمرالبشیر را محکوم می کنند و صدام را محکوک می کردند... سیاست و دیگر هیچ .
اما این قطع نامه حمله ای مستقیم است به آزادی بیان . هیچ حکومتی نمی تواند عقاید سیاسی خود را به مردمش تحمیل کند و نخواهد توانست .از کسای ( غیر از کشور هایی اسلامی ) که به این قطع نامه رای مثبت داده اند می پرسم... آیا تا بحال سری به کشور های اسلامی زده اید و اوضاع اقلیت های مذهبی و آزادی بیان را در آن ها برسی کرده اید ؟
چطور ممکن است قطع نامه پیشنهادی از سوی کشور هایی که خود بزرگترین ناقضان حقوق بیان هستند به تصویب برسد ؟ تا بحال قرآن را خوانده اید ؟ آیا از دستورهایی که قرآن برای کشتن کافران و دگر اندیشان داده است چیزی بگوشتان رسیده است ؟ آیا ذره ای با تاریخ و مضمون مذاهب و مخصوصا اسلام آشنایی دارید ؟
خیر ندارید... که اگر چنین بود چنین قطع نامه ننگینی را به تصویب نمی رساندید....
در این که سازمان حقوق بشر هیچ گونه کارآمدی ندارد و بازیچه ای در دست دولت مردان است شکی نیست . مگر خود سازمان ملل چیز دیگریست ؟
متاسفانه واژه های دموکراسی و حقوق بشر مانند شمشیر دو لبه ای هستند که اگر مراقب نباشید قبل از آنکه سینه دشمن را بدرند دست خود شما را قطع خواهند کرد .
شورای حقوق بشر در دفاع از پدیده ای (( مذهب )) قطعنامه صادر می کند که خود بزرگترین دشمن حقوق بشر است . اگر چه این قطع نامه که به پیشنهاد پاکستان به نمایندگی از کنفرانس کشور های اسلامی پیشنهاد شد و در اصل هدف آن دفاع از اسلام است اما قطع نامه از اسلام که بگذریم ( خطرناک ترین دین در میان ادیان ) دست را برای خیلی از مذاهب و آیین های دیگر باز می گذارد که عواقب خطرناکی را بدنبال خواهد داشت . متاسفانه شورای حقوق بشر در حالی این قطعنامه را صدار می کند که کمترین اشاره ای به ماهیت مذهب نمی کند .
آیا از هر حرکت که ماهیت مذهی به خود گرفت می شود دفاع کرد ؟ آیا اگر فردا کودک آزاری .. شیطان پرستی... همجنس خواری و هزاران هزار اختلال روحی تبدیل به مذهب شوند در سایه این قطع نامه باید از توهین به آنها خودداری کرد و یا بقولی دست آن ها را در کار خود باز گذارد ؟
شورای حقوق بشر سازمان ملل ظاهرا فراموش کرده که اگر بزرگانی مانند ولتر و اسپینوتزا و فروید و اینشتین و راسل نبودند که ماهیت مذهب را روشن می کردند دنیا در زیر سایه شوم کلیسا هرگز به جایی نمی رسید ؟
نقد ناپذیری مذهب در ماهیت آن ریشه دوانده . هر نوع طنز در مورد مذهب .. مذهب ستیزی و توهین قلمداد می شود . مذهب بزرگترین دشمن دموکراسی و آزادی بیان است و جای تعجب است که اعضا و تئوریسین های شورای حقوق بشر که همه گمان می کنند و یا حداقل انتظار آن را دارند که افرادی روشن فکر بدور از جریانات مذهبی و سیاسی باشند .. توانسته اند این چنین قطع نامه ننگینی را به تصویب برسانند و به عقل انسانی و حقوق وی این چنین دهن کجی بزرگی را هدیه کنند .
این شمشیر دو لبه روزی دسا ما را خواهد برید . بزرگترین برنده این بازی اسلام است که در سایه چنین قطع نامه هایی به سرکوب حرکت های آزادی خواهانه و مساوات خواهانه می پردازد .
کشور های اسلامی از منع توهین به مذهب می گویند در حالی که اصالا فقط و فقط در چنین کشور هاییست که حقوق دیگر مذاهب و اقلیت ها لگد مال می شود . حقوق زن لگد مال می شود و آزادی بیان اعدام می گردد . اسلام همچون مسیحیت در قبل از رنسانس و اصلاحات مذهبی به نقض آشکارای حقوق بشر می پردازد . اسلام بزرگترین عامل محرک تروریسم و رعب و وحشت در چهان است . بزرگترین جنایات در حق بشر به نام اسلام صورت می گیرند . اسلام بزرگترین تئوری زن ستیزیست .
من یک پرسش از شورای حقوق بشر دارم... آیا جایی برای تمدید از تجلیل از این آیین حنیف نیز باقی مانده است که نقدش نکنیم و به توهین به آن نپردازیم... از کی تا بحال افشاگری و نقل تاریخ توهین قلمداد می شود. آیا نقل داستان فاشیسم و نازیسم و استالینیسم هم توهین به عقاید است ؟
اسلام عزیز خود باعث بدنامی خود شده است و نه کس دیگر. دست صهیونیسم و امپریالیسم و کمونیسم هم در کار نیست .
خوش بختانه شورای حقوق بشر سازمان مانند بسیاری از سازمان های وابسته به سازمان ملل و حتی خود آن از نظر اجرایی در سطح بین المللی هیچ قدرتی ندارند وگرنه معلوم نبود چه بلایی بر سر این کره خاکی میامد .
این قطع نامه ها و خیمه شب بازی های سیاسی نیز مانند همان قطع نامه هاییست که سی سال است گلوی ملت ایران در در نقاب تحریم علیه حکومت اسلامی می فشارد . همان قطع نامه هایی که جنایات عمرالبشیر را محکوم می کنند و صدام را محکوک می کردند... سیاست و دیگر هیچ .
اما این قطع نامه حمله ای مستقیم است به آزادی بیان . هیچ حکومتی نمی تواند عقاید سیاسی خود را به مردمش تحمیل کند و نخواهد توانست .از کسای ( غیر از کشور هایی اسلامی ) که به این قطع نامه رای مثبت داده اند می پرسم... آیا تا بحال سری به کشور های اسلامی زده اید و اوضاع اقلیت های مذهبی و آزادی بیان را در آن ها برسی کرده اید ؟
چطور ممکن است قطع نامه پیشنهادی از سوی کشور هایی که خود بزرگترین ناقضان حقوق بیان هستند به تصویب برسد ؟ تا بحال قرآن را خوانده اید ؟ آیا از دستورهایی که قرآن برای کشتن کافران و دگر اندیشان داده است چیزی بگوشتان رسیده است ؟ آیا ذره ای با تاریخ و مضمون مذاهب و مخصوصا اسلام آشنایی دارید ؟
خیر ندارید... که اگر چنین بود چنین قطع نامه ننگینی را به تصویب نمی رساندید....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر