۱۳۸۷ مرداد ۱۵, سه‌شنبه

برسی آیات قرآن سوره بقره قسمت دوم


سوره بقره سوره ایست با آیاتی با معنای منفی بسیار عمیق که آنها را از داستان بنی اسرائیل جدا کردم تا آن را برسی کنم :
سورخ بقره آیه های 6 تا 18 :

این آیات می گویند که کفاری که اسلام نیاورده اند هرگد به راه راست نخواهد رفت چون خداوند بر دهان ایشان مهری زده و پرده ای .
ار نظر عقلانی این خداوندیست بسیار بی رحم چون خود باعث گمراهی مخاوقات خود است. اگر خدا بخشنده و مهربان است پس چرا عمدا مخلوقات خود گمراه می کند تا به عذاب دچار شوند. این خداییست سادیسمی که در آن سخاوت و بخشندگی دیده نمی شود.

در این سوره پایان کار گمراهان از ابتدا تا انتها مشخص شده و آنها از ابتدا محکوم گردیده اند !! این عملیست تقریبا جنایی که راهی برای بازگشت کفار باقی نمی گذارد . این چطور کلام خداییست که برای رهایی انسان از جهل و کفر آمده که به ایشان مجال اصلاح نمی دهد و جالب این است که محمد در این آیات به لقب اصلاح گران حمله می کند.(آیه 11 )

در این آیات محمد از افرادی می گوید که ایمان دروغین می آوردند(حال اگر محمد به گفته خود علم غیب نداشته چگونه از راستی و نادرستی ایمان اشخاص خبر دارد ؟؟)

کوران و لالان و نیرنگ بازان و دروغ گویان از دیگر صفاتی است که محمد به کفار می چسباند ... در این آیه خداوند نیشخند هم می زند... آیا این صفاتی که محمد برای الله بر می گزیند صفاتی انسانی نیستند ؟ محمد که خدا را ندیده بود چگونه می دانست که خدا دهانی هم دارد که توانایی نیشخند زدن به او می دهد ؟
پرسش هایی که خردمندان خود با اندیشیدن بدان میرسند...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر